هرچه گوید خطاست؛ باورکن

حَرَکاتش اداست؛ باورکن


« حقِ زن، احترام، آزادی »

حرفِ او ادعاست باورکن


اربعین؛ کربلا پیاده روَد

عید؛ آنتالیاست باورکن


ظاهرش هست جبرئیلِ امین

باطنش اژدهاست باورکن


گفت با گشنه: « بد قضا هستی! »

وَ خودش خوش غذاست! باورکن


در قنوتِ نمازِ خود بی شک

در پیِ « آتنا » ست باورکن


گاوها جانشین شیرانند!

شاه وقتی گداست باورکن

امیرحسین خوش حال