پدر را برده بودم پیش دکتر

چرا؟، چون بر ملاجش خورده آجر

درون مطّب دکتر نشستیم

دهان را گاه باز و گاه بستیم

پس از یک ساعتی منشی دکتر

کمی با حالت پرخاش و غُرغر

ز من پرسید: « بابایت چه کاره ست؟

به بازار است یا توی اداره ست؟

درون جیب ایشان پول باشد؟

حساب بانکشان مقبول باشد؟»

تعجب کردم از این طرز پرسش

وَ پرسیدم ازو با اخم و کرنش:

« چرا پرسیده ای همچین سؤالی؟

مهم باشد مگر اوضاع مالی؟»

وَ منشی خنده ای کرد و سپس گفت:

« ببین! دکتر بگیرد پول یامفت!

اگر خواهی که بابایت شود خوب

به ما باید دهی یک پول مطلوب»

به او گفتم که: « بابا ورشکسته ست

تمام روز با مادر نشسته ست

وَ من هم شاعرم، پولی ندارم

به غیر از شعر، محصولی ندارم

اگر بینی سر بابا شده غُر

طلبکارش زده با پاره آجر!»

تبسّم کرد آن منشی مجدّد

وَ بعدش گفت: « ای مرد مجرد!

اگر پولی ندادی زیرِ میزی

بدان تا آخر عمرت مریضی»

امیرحسین ‌خوش‌حال