کیک های تلخ!:

او عاشقِ پارس هست و اسمش عرب است
در روز به فکر ماجراهای شب است!
در دست همیشه شعرِ حافظ دارد
گشته ست ادیب، منتها بی ادب است

*********

همواره درونِ کیفِ او قرآن است
دنیا که برای او خودِ زندان است
می گفت دبیرِ دینیِ زشت و پلشت:
آراستگی نشانه ی ایمان است

*********

دیوانه پدر وَ مادرش را میزد!
با مُشت همیشه خواهرش را میزد!
استادِ روانشناسیِ ما هر شب
با تسمه ی خویش همسرش را میزد

*********

میگفت: « بدو پسر! دویدن خوب است
از مانعِ زندگی پریدن خوب است»
می گفت دبیرِ ورزشِ تریاکی:
« بر دُور مواد؛ خط کشیدن خوب است»

*********

می گفت که پیوسته سفر باید کرد
از پیله ی مرزها گذر باید کرد
استادِ زبان همیشه با ما میگفت:
از سلطه ی بیگانه حذر باید کرد

*********

یک عمر برای ما فقط غم آورد
با جبر درونِ کام ما سم آورد
استادِ ریاضی بزرگی ست ولی
در دخل و مخارجِ خودش کم آورد!

*********

استادِ ریاضی ام!، خزانم کردی
بیزار ز درس و امتحانم کردی
آنقدر که از توان برایم گفتی
تا آخرِ ترم ناتوانم کردی

*********

گفتند که آن بنده خدا، ایدز گرفت
ـ دور از تن و از جان شما ـ ایدز گرفت
تلخ است ولی دبیرِ بهداشتمان
از کار و مسیرِ ناروا، ایدز گرفت

امیرحسین خوش حال