محرّم را خیلی دوست دارم به خصوص تاسوعا و عاشورا را. اهل رفتن به مراسم مذهبی نیستم اما خب این شب ها دور زدن بین مردم در خیابان ها را دوست دارم.
هر چیزی که مردم را به هم نزدیک کند زیباست، چه جشن باشد و چه عزا. برای همین ته دلم جنگ را دوست دارم چون آدم ها را به هم نزدیک می کند با تمام سختی هایش. محرّم هم همین حس را دارد برایم، این که می بینم مردم به هم نزدیک شده اند و با هم خوب هستند خیلی لذت بخش است. این که جرم و جنایت در این ماه بدون دخالت دولت و قانون و پلیس کم می شود خیلی ارزشمند است.
با خانوداه برای تهیه ی غذای نذری به تکیه ای رفته بودیم، هنگام خروج ماشینمان پشت ماشین های دیگر گیر کرد. در کمال تعجب دیدم که اغلب ماشین ها کلید ماشین را روی ماشین گذاشته بودند تا مردم خودشان ماشین ها را در صورت نیاز جا به جا کنند. این که این حرکت حماقت است یا بی قانونی برایم مهم نبود، این برایم مهم بود که چه اتفاقی افتاده که مردم اینقدر با اعتماد این کار را کرده اند؟، خب آن اتفاق چیزی نیست جز امام حسین.
کل کشورهای دنیا بودجه های سنگین می گذارند تا جرم در کشورشان کم شود ولی نمی شود. اما امام حسین و محرم بدون هیچ هزینه ای این حس را در مردم برای دو ماه ایجاد می کنند. واقعن شگفت انگیز است. بارها گفته ام که من مذهبی نیستم اما جامعه شناس هستم. هرچیز که روی جامعه تاثیر گذارد را بررسی می کنم در ذهنم، حال آن چیز هرچه باشد مهم نیست برایم، جامعه مهم است. کاری به این که امام حسین چه بوده و چه کرده و چه شده ندارم. در بدبینانه ترین حالت امام حسین را یک آدم معمولی فرض بگیریم، خب آدم معمولی ای که بتواند اینقدر اثر گذار باشد در همه ی ادوار، خیلی دمش گرم است. این که بگوییم دولت فضای شهر را محرم و صفر غمگین می کند اشتباه است، اگر دولت می توانست چنین قدرتی داشته باشد برای امامان دیگر هم همین کار را می کرد، پس دولت کاره ای نیست و این مردم هستند که قلبن امام حسین را دوست دارند... . پدرم با این که مذهبی نیست نزدیک محرم صورتش را اصلاح نمی کند، آیا دولت گفته که این کار را نکند؟ نه. آیا دولت گفته که تاسوعا و عاشورا مردم بازار را تعطیل کنند؟ نه. پس امام حسین خیلی آقا و بزرگ است...
مطلب بعدی که می خواهم کمی درباره اش حرف بزنم این است که برخی دوستان فکر می کنند چون برای امام حسین کار یا خدمت می کنند آزادند که هر ناهنجاری ای را ایجاد کنند. مثلن سر هر خیابانی را که دوست دارند ببندند یا هر چقدر که می خواهند صدای ضبطشان را زیاد کنند. دوستان عزیز من!، سر و صدا کردن بد است، چه آن سر و صدا آهنگ رقص باشد و چه نوحه باشد. مردم مریض دارند، مردم گرفتارند، پس اذیتشان نکنید با سر و صداهای طبل و ... . تا آن جایی که من سواد دارم می دانم که در فقه فقط صدای اذان باید بلند باشد و مابقی صداها نباید آزار دهنده باشد. درست است که شما یا من برای امام حسین عقب ماشینمان دیگ غذا گذاشته ایم و داریم می بریم برای مهمان، اما خب این دلیل نمی شود که چراغ قرمز را رد کنیم...
به هرحال امسال هم می گذرد و منتظر محرم سال دیگر هستم چون تاسوعا و عاشورا را خیلی دوست دارم...
دیدگاه خود را بنویسید