1ـ عادل فردوسی پور یکبار توی برنامش پیامک گذاشت با این موضوع که « از موفقیت تیم خودتون بیشتر شاد میشید یا از ناکامی تیم رقیبتون ». جالبه که « ناکامی تیم رقیب » بیشتر رأی آورد. خیلی جالبه که اگه تیمِ رقیب ناکام بشه؛ تیم ما هم شاید موفق نشه، اما اگه ما موفق بشیم قطعن تیم رقیب ناکام شده. این مشتی ست نشانه ی خروار. متاسفانه ما جامعه ای هستیم که از شکست دیگران بیشتر کیف میکنیم تا پیروزی خودمون. چرا؟ چون پیروزی سخته اما نشستن و انتظار شکست دیگران و کشیدن راحته. تاریخ ما پر هست از ادمهایی که زمین خوردن و دیگران کیف کردن. برای همین هست که میریم تا اعدام شدن یکنفر رو ببینیم. چه درون بدی داریم. ادمای زیادی رو میشناسم که بازی تیم رقیب و بیشتر میبینن تا تیم خودشون فقط به این دلیل که ببازه. وای وای بلد نیستیم با تیم خودمون کیف کنیم و تفریح کنیم. چرا وقتی یک فیلم خصوصی از یک بازیگر میاد همه مون دنبالش میوفتیم؟ چون خرد شدنش بهمون کیف میده.

2ـ وقتی یکنفر میمیره چندوقت بعدش میگیم: « باورم نمیشه که فلانی مرده ». آخ اینقدر بدم میاد از این عبارت. خداوکیلی وقتی زنده بود باور میکردین که زنده است؟