وقتی توی یک خونه همش کنار سطل آشغال بشینی و پا بشی؛ همش فکر میکنی که کلِ خونه چیزی جز کثافت و بوی گند نیست و همیشه حسّت بده. کم کم فراموش میکنی که اگه از سطل اشغال فاصله بگیری؛ خونه جاهای خوب هم داره که میشه ازش ارامش به دست آورد و لذت برد. اگه دنیا رو کثیف میبینیم به این خاطر هست که کنار سطل اشغالاشیم و با اشغالاش. از اشغالا که دور بشیم دنیا و زندگی جای بدی نیست. من ادمِ روشن بین و انرژیه مثبتی نیستم اما چند سال هست که این قاعده رو اعمال میکنم و هرجا برام کثیف میشه میفهمم که من جای بدی ایستادم؛ وگرنه همه جا کثیف نیست. ادمام همینن. اگه رفتارشون و گفتارشون چیزی جز کثافت نیست ناراحت نشو، بهتره از سطل اشغالشون فاصله بگیری تا ببینی ادم خوب هم هست... . گاهی با یکی میشینی که جز کثافتگویی حرفی نداره برای گفتن. اعصابت به هم میریزه و میگی: « ای خدا دنیا چقدر کثیف شده ». نه دوست من؛ دنیا کثیف نشده، تو پیش اشغالا نشستی..