خدا به ما زندگی داد و ما زندگی نکردیم. به ما چشم داد و ما خوب ندیدیم. گوش داد و خوب نشنیدیم. عقل داد و استفاده نکردیم. پا داد و راه نرفتیم. اراده داد و اجرا نکردیم. لبخند داد و نخندیدیم. مهربونی داد و مهربونی نکردیم... بعد گندکاری هامون رو به پای خدا و روزگار مینویسیم... درونت یه جعبه ی ابزار هست... تو بلد نیستی توی بحران از ابزارات استفاده کنی... اگه دردی داده؛ درمانم داده... هر مشکلی داده راه حلشم داده... غیرممکنه نداده باشه...
حسودی؟ میتونی بخشنده بشی...
بدبینی؟ میتونی خوشبین بشی...
نادونی؟ میتونی دانا بشی... کی مانعته؟
الان از امروز بخوای از عقلت استفاده کنی خدا ممانعت میکنه؟... الان روزگار مانعته که بخندی؟...
خدا و روزگار و رژیم نمیذارن که کتاب بخونی و فیلم ببینی و ورزش کنی و مهربون باشی و بخندی و ... ؟
تایم داری که اینستا رو زیر و رو کنی؛ بعد تایم نداری بری ورزش؟ زبان یاد بگیری؟ رو خودت کار کنی؟ رشد کنی؟... تو حقِ انتخاب داری دوستِ من... توی هر زمینه ای حق انتخاب داری....
یکی میگفت: زنم همه ی پولم و خورد... بهش گفتم: نخورد. تو بهش دادی.
روزی که رفتی زن گرفتی امضا کردی فلان چیز و بدی درسته؟ حالا که گرفته میگی خورد و برد؟... بگو دادم و برد... کی گفت بری خواستگاریش؟ خودت...
به یه پسر "بله" دادی... بعد رید به زندگیت... بعد میگی شوهرم لاشیه... این آدمِ لاشی انتخابِ تو بوده... تو " بله " دادی بهش... میخواست " نه " بگی... همه چیز همینه...
روزایی که داری با یکی خاطره میسازی؛ حواست باشه ممکنه ریده بشه به همه چی... بعدن یوقت کسی و چیزی و جز خودت متهم نکنیا... افرین...
امیرحسین خوش حال